Dag 71

29 december 2022

De kerstdagen waren een hoogtepunt omdat de kinderen en kleinkinderen langs zijn geweest. Niet tegelijk, maar per gezin. Dan kun je elk kleinkind iets meer spreken en aandacht geven. 
Echt knuffelen was er nog niet bij, maar ik kon toch ook niet op afstand blijven en moest ze af en toe even omhelzen.
Het gaf mij heel veel energie om te ervaren dat ze mij ook al die tijd hebben gemist.

Sinds 14 dagen ben ik onder behandeling van een fysiotherapeut en heb nu gerichte oefeningen om de verlamming in mijn linker arm te verminderen. Ook de rechter arm heeft dezelfde soort klachten, alleen veel minder. Links 90% en rechts 20%. Volgens de fysio kan er veel worden bereikt, maar het zal heel veel tijd en oefenen kosten omdat er nog weinig spiermassa meer over is. Ik ga er alles aan doen om weer de macht over beide armen terug te krijgen.
Ik merk wel kleine verschillen t.o.v. 1 of 2 weken geleden. Ik kan nu wel mijn overhemd in mijn broek schuiven met mijn linker arm. Dat is echt een verbetering.

De afgelopen dagen is mijn energieniveau steeds lager. Als ik nu een rondje ga lopen buiten, moet ik mijn tempo halveren omdat ik vrij snel kortademig ben.
Vandaag heb ik contact opgenomen met het AvL en is er bloed afgenomen om te zien wat de waardes zijn. De laatste bloeduitslag is al ruim 4 weken geleden. Toen was mijn HB 5.3. Als dat nu nog zo is, dan verklaart dat wel mijn kortademigheid, maar zo kan het niet blijven.

We kijken nu uit naar half januari. Dan krijgen we uitslag van de volgende CT-scan en weten we of de T-cellen nog steeds hun werk doen.
Half januari volgt een nieuw bericht met de uitslag en een verslag van de ontwikkelingen.

Iedereen een goed en gezond nieuw jaar. 
Ik doe er graag aan mee!