Consult bij dr. Nossent
Ik heb er met veel spanning naar toe geleefd. Voelen dat mijn longen langzaam achteruit gaan en er niets tegen kunnen doen. Waar eindigt dit?
De onderzoeken van de afgelopen weken heb ik over mij heen laten komen omdat ze hopelijk bijdragen aan een antwoord op die prangende vraag. Waar eindigt dit?
Na het bezoek aan dr. Nossent (Marius was er ook bij), weten we dat nog niet, maar er zijn wel openingen om het proces tot staan te brengen en wellicht iets te verbeteren. Of- en hoeveel weet ze niet, want ik ben een uniek geval in de wereld en voor de medische wetenschap een zeer interessant geval.
Morgen krijg ik meteen nieuwe medicatie die de prednison (gedeeltelijk) vervangt.
Verder wil ze zo snel mogelijk een kleine operatie uitvoeren om een klein stukje longweefsel weg te halen en dat te analyseren. Opereren kan alleen als mijn lichaam het aankan en zij concludeerde dat dat wel het geval is. De keus liet ze aan mij, maar ik aarzel niet omdat zij misschien net iets meer informatie krijgt waardoor ze mij nog beter kan helpen. Ze zegt er alles aan te gaan doen. Het gesprek was heel aangenaam en gaf mij het vertrouwen dat ook echt al het mogelijke zal worden gedaan.
Mijn hart heeft het moeilijk (sinds een week heb ik een bloeddruk die regelmatig veel te hoog is), maar onderzoeken toonden aan dat het nog in een goede conditie is, en dat stelt mij enorm gerust, want een operatie was anders niet mogelijk geweest. Nieuwe medicatie moet ook het hart onder controle brengen.
Dr. Nossent wil de operatie mogelijk al volgende week laten plaatsvinden, want de longfibrose (lidtekenvorming door onbekende ontstekingsverschijnselen) gaat nog steeds door. Hopelijk zal de nieuwe medicatie hier alvast een positieve uitwerking op hebben.In overleg met dr.Theelen gaat ze een planning maken omdat de stoffen van de chemo-therapie geen invloed mogen hebben op de longbiopt die ze operatief gaan afnemen.
De afgelopen weken waren moeilijk omdat er zoveel onzekerheid bestaat terwijl ik zelf voel dat de longen nu een grotere bedreiging vormen dan de tumoren.
Ik wist dat genezing van de longen geen optie meer is, maar was onzeker of het proces nog te stoppen is.
Ik kan niet zo veel meer zonder in ademnood te geraken.
Hoewel ze niets kan en wil beloven, ziet dr. Nossent wel mogelijkheden en is blij dat ik akkoord ga met een operatie. Zij gaat ervoor en Marian en ik ook.
Aan de horizon zien we licht in de lucht.