Dag 215 – maandag 22 mei 2023

Het is nu tussen Hemelvaart en Pinksteren en we weten wat meer. Maar daar worden we niet echt blij van. Als ik het goed heb, zijn er niet meer uitzaaiingen aangetroffen, dus dat is op zich goed nieuws.
Maar op de beelden van de PET-scan lichtten de plekken van de tumoren bij de lymfeklieren en in de long weer op. Plekken die door de CT-scan als stabiel werden beoordeeld zijn bij deze scan ineens verdacht actief.
De grote vraag is nu waarom! Gaat het hier om ontstekingsverschijnselen (dat zou fijn zijn) of gaat het om hernieuwde activiteit van de tumoren. In dat laatste geval gaan ze geen leverablatie meer doen, want dat heeft geen zin meer.

Deze uitslag kreeg ik vorige week woensdag van de longarts dr. Theelen. Zij liet weten dat ze deze week een kleine operatie willen doen om de oplichtende plekken te onderzoeken en er biopt’s van willen maken voor het laboratorium. Toen ik zei dat we eind deze week een vakantie gepland hebben ging ze iets regelen en een uur later werd ik door een anesthesist gebeld met vragen voor de operatie (die vrijdag dus al!) om 9:30 uur. Dr. Theelen liet er geen gras over groeien en na de operatie met lichte narcose van afgelopen vrijdag zijn we nu in afwachting van de uitslag die a.s. donderdag in het AVL door dr. Theelen zal worden besproken.
Het is zeer spannend. Ik zou eigenlijk willen zeggen; erop of eronder.
Alle signalen wijzen naar de verkeerde kant.
Al enkele weken hoest ik steeds vaker en de laatste dagen heb ik hoestbuien om het slijm uit mijn luchtwegen te krijgen. Mijn ademhaling piept dan heel erg en dan heb ik het soms behoorlijk benauwd.
Ook mijn longen hebben niet veel reserve meer. Als ik ga lopen (halve snelheid van wat ik normaal deed), dan begint  mijn ademhaling vrijwel meteen te versnellen. Tegelijkertijd praten kan maximaal met hele korte zinnen met tussenposen.

We zitten een beetje moeilijk. Dit weekend gaan we met een gehuurde camper het land in, maar met mijn hoesten en ademen is dat best een uitdaging. Maar om nu op voorhand alles af te zeggen is voor mij gelijk aan capituleren. Ik wil dat niet! Daar komt bij dat we al anderhalf jaar niet op vakantie zijn geweest en een aantal geplande uitstapjes hebben moeten annuleren.
Wij willen er graag even tussenuit. Dus als het even kan!!!

Donderdag 25 mei zal ik een korte blog schrijven met de uitslag.