Dokter Klobuch vond de uitslag van de CT-scan positief. De long is onveranderd. Hij denkt dat de tumor daar al weg zou kunnen zijn. Op de scan zie je waarschijnlijk alleen nog littekenweefsel. Dat zal dan niet meer veranderen. De tumoren bij de lymfeklieren zijn over het algemeen kleiner geworden. De tumoren in de lever […]
Dag 47 – Uitslag van de CT-scan Meer lezen »
3 december 2022 is het al weer 45 dagen geleden dat ik de T-cellen kreeg toegediend. De week daarvoor kreeg ik de chemokuur en daardoor zijn de problemen ontstaan waar ik nu nog zoveel last van heb. Na de ziekenhuisopname heb ik geen verslag meer in mijn blog geplaatst omdat ik teveel last kreeg van de
Gisterenavond kwam dr. Karger binnen en meldde dat er op de MRI scan niets te zien was.Ik reageerde teleurgesteld omdat ik toch veel pijn heb en nu is nog steeds niet duidelijk waar dat vandaan komt.‘s Avonds kwam de verpleegkundige en zij feliciteerde mij met de uitslag. Niets te zien! geen tumoren! geen knellingen! Niets!Dat
Zojuist terug van de MRI-scan. Bij binnenkomst vroegen zij of ik muziek wel of niet op de koptelefoon wilde. Ik zei dat ik wel klassieke muziek wilde luisteren. Toen het apparaat begon met zijn sissende krassende snerpende geluiden, hoorde ik er tussendoor op radio 4 het piano intro van het vijfde piano concert van Beethoven.
De nacht verliep eigenlijk als de laatste nachten tot nu toe. Vanaf vijf uur begint de pijn op te komen en welke houding je ook probeert het blijft langzaam stijgen. Meestal kan ik pijn aanvaarden en er boven gaan staan, maar dat lukt me met deze pijn niet.Dus vallen we terug op de nachtverpleging voor
Dip dip dip hoera!Ik ben uit de dip. Vanochtend aan het ontbijt voelde dat ook zo. Niet alle bloedwaardes zijn hoog genoeg dus de verlossende woorden “je mag naar huis” blijven nog even uit.De uitval van mijn linker arm en de pijn lijken langzaam iets toe te nemen, terwijl de kracht en coördinatie van mijn rechter
Er is niet veel verschil met gisteren. Wel is de fysiotherapeut geweest en die heeft de spieren in mijn schouder en linker arm wat los gemaakt. Dat voelt wel goed, maar de pijn blijft. Die komt meer uit de zenuwbanen denk ik. De bloedwaarden zijn gestegen tot het randje. Dat betekent dat ik net wel
Vanochtend om 6:00 uur begon de pijn in mijn schouder weer toe te nemen. Met extra pijnmedicatie werd dat echter snel weer onder controle gebracht. Ik heb tot acht uur vanochtend redelijk door kunnen slapen. Toch begin ik mij te realiseren dat een gedeeltelijk verlamde arm en een arm die ongecoördineerd is in de fijne
Na een pijnlijke nacht die ook nog eens een uur langer duurde, zijn vanochtend toch goede ontwikkelingen geïnitieerd.De plas medicatie is gestopt en verder is ook het infuus los gekoppeld. Ik loop niet meer aan een snoertje.Dat lopen is best nog instabiel en na een rondje door de gang vanmiddag was ik flink moe en
Het is nu de 10e dag sinds het inbrengen van de T-cellen.Het AVL rekent het inbrengen van de gemuteerde T-cellen als dag 0.Het is eigenlijk heel moeilijk om snel onder woorden te brengen hoe het nu met mij gaat.Mijn geest is weer helder. Sinds een dag of drie kan ik weer mijn eigen dagritme bepalen,
