Vandaag voor controle naar het ziekenhuis geweest.
Bloed, longfoto, ECG, longtest en daarna uitslagen besproken met dr. Klobuch.
Alle bloedwaarden zijn goed en het HB was gestegen naar een recordhoogte (7) sinds ik het ziekenhuis na de celtherapie eind oktober had verlaten.
De longtest toonde aan dat er verminderde longcapaciteit is maar de longfoto liet een lichte verbetering zien. Alle overige testresultaten waren ook goed.
De prednison-kuur is dus de goede beslissing gebleken.
Vanaf maandag a.s. afbouwen en dan maar hopen dat de geconstateerde lichte verbetering zal doorzetten.
Dr. Klobuch waarschuwde wel dat ik niet te ongeduldig moet worden en met bewegen en fysiotherapie niet over mijn grenzen moet gaan.
Zelf voel ik sinds vorige week uit het ziekenhuis wel een lichte verbetering. Ik heb geen extra zuurstof meer hoeven gebruiken hoewel alles wel in huis was voor noodgevallen.
Ook constateer ik een lichte verbetering in mijn linkerarm. Tot voor kort deed ik alles met mijn rechterarm, maar sinds een week dwing ik mezelf zoveel mogelijk ook links te gebruiken. Er zit nog weinig kracht in, maar je ziet toch kleine verbeteringen en dat betekent dat de spieren langzaam aan kracht gaan winnen. Onder begeleiding van de fysiotherapeut zullen we hier nog wel een tijdje mee bezig zijn, maar als er maar kansen zijn op herstel.
Geef mij maar tijd om er te komen. Daar doe ik het voor.