In mijn vorige bericht vertelde ik dat dr. Van der Kooi de uitslag gaf van het EMG-onderzoek. Zij maakte ook een opmerking die in mijn hoofd bleef klinken. Ze zei letterlijk; “Ik maak me meer zorgen om je longen dan om je arm en je schouder. Wachten tot de CT van 11 januari lijkt me erg lang.”
‘s Nachts moest ik naar het toilet en toen ik weer in bed ging liggen had ik het heel benauwd. Ik heb 2 minuten rechtop naast bed gezeten om mijn ademhaling weer onder controle te krijgen. De woorden van dr. Van der Kooi klonken luid in mijn hoofd en ik besloot de volgende ochtend dr. Liselotte Tas te bellen en mijn zorgen te delen.
Donderdagochtend 5-01-2023
Vanaf dat moment is het gaan lopen. We moesten direct naar de spoed-afdeling van het AVL komen.
Daar werd ik in een bed gelegd en werden de eerste testen gedaan. Bloed, uitstrijkjes van neus en keel, saturatie (zuurstofgehalte in het bloed). Ik werd meteen aan de zuurstof gelegd. Er kwamen diverse artsen aan mijn bed met een heleboel vragen, maar antwoorden hadden zij niet. Alles moest eerst naar het lab voor onderzoek en dan pas kunnen ze iets zeggen. Wel gingen ze uit van een longontsteking, maar ze begrepen niet waardoor. Bacterieel of viraal of door een onbekende oorzaak. Ik had geen koorts en mijn bloedwaarden waren normaal (laag HB maakt hiervoor niets uit).
Aan het eind van de middag werd er een uitgebreide CT-scan gemaakt die dus bijna een week eerder plaatsvond dan de geplande van 11 januari.
Er was veel te zien in de longen, maar nader onderzoek was noodzakelijk. De tumoren waren stabiel volgens een eerste waarneming. De uitslag van de radioloog zou later pas definitief bekend worden.
Ik moest blijven en zou de volgende dag worden overgebracht naar de afdeling 4b. Daar was ik blij om wat dat was een beetje als thuiskomen. Het was ook heel warm om de reacties van de verpleegkundigen te ervaren.
Vrijdag 6-01-2023
Het werd een dag van wachten en pas om 16:00 uur werd een bronchoscopie uitgevoerd. De resultaten werden naar het lab en naar de patholoog anatoom gestuurd. Ze zouden ook vocht achter de longen weghalen, maar door capaciteitsproblemen is dat ook doorgeschoven naar de maandag.
Dat betekende een heel weekend in het AVL wachten tot maandag. En dan?
Sommige lab-uitslagen duren wel 5 dagen.
Ik hoop maandag meer te horen en wellicht mag ik dan met een gericht behandelplan naar huis. Maar voor hetzelfde geld duurt het langer. Het wachten valt mij zwaar. Ik ben moe en futloos.